Kana

Naziv Kana potiče od grčke reči canna = cev, valjak što se odnosi na oblik stabla. Rod kana obuhvata oko pedeset vrsta biljaka, a poreklom su iz tropskih i suptropskih predela Amerike, gde slobodno rastu na sunčanim položajima duž reka i plavnih područja. Prve biljke preneli su španci oko 1570 godine. Prava proizvodnja počela je tek 1840 godine i do kraja 19 veka proizvedeno je mnogo novih sorti. Taj rad se i danas nastavlja, ali praktičnu primenu ima samo oko 20 sorti, dok se od noviteta u praksi prihvataju samo one selekcije koje se bitno razlikuju od postojećih po boji ili veličini cveta, habitusa, uzrasta ili nekom drugom vrednom osobinom. Biljke imaju rizom, a stablo naraste do jedan i po metar visine. Listovi su krupni do 50 cm dužine i do 20 cm širine. Cvetanje je veoma intezivno. Cvetovi su asimetrični, crvene, roze, žute boje. Seme je crno i tvrdo, veličine semena graška i nalazi se trodelnoj čauri.

    Kana predstavlja veoma važan cvetni materijal. Najčešće se sadi na velikim površinama gde se žele dobiti snažni efekti , kao na trgovima, duž saobraćajnica na bulevarima, velikim cvetnim površinama. Međutim, niske sorte se odlično uklapaju u ambijent kućnog vrta, gde se sade u gredice duž staze, pored stepeništa ili terasa, zatim kao cvetni materijal u većim žardinjerama i sandučićima duž prozora. Zasađeni na sunčanim mestima i obilno zalivani biće u cvetu do kasne jeseni.

    Sadnja u gredice obavlja se krajem aprila i početkom maja meseca. Zemljište treba da je dobro nađubreno i plodno. Razmak sadnje je za niskorastuće sorte 40 – 50 cm a za visokorastuće 60 – 70 cm.

    Posle prvih jesenjih mrazeva biljke se vade iz zemlje, i unose u skladište, istovremeno se odrezuju listovi i delovi stabla na 15 – 20 cm od rizoma, dok se zemlja oko korenovog sistema nastoji sačuvati u što većem busenu i tako skladištene čekaju narednu sadnu sezonu.